Ruben Poncelet is ergotherapeut van opleiding en educatief medewerker op de dienst gezondheidsbevordering bij de Christelijke Mutualiteit. Hij besliste onlangs om zich om te scholen en te starten met de bacheloropleiding Interieurvormgeving.
“Al van kinds af aan ben ik heel technisch aangelegd, maar ik heb deze vaardigheden nooit volledig kunnen ontplooien. Dat gemis werd groter met de jaren, waardoor ik op zoek ging naar een invulling daarvoor. Ik ben toen gestart met een opleiding houtbewerking in avondonderwijs. Daar heb ik mijn liefde en passie voor handwerk echt ontdekt. Aangezien je voor handwerk heel wat geduld moet hebben, botste dat met mijn karakter en stopte ik met de opleiding. Nadien kluste ik wel bij in een schrijnwerkerij. Daar leerde ik werken met moderne machines, maar ook met andere materialen. Nu wil ik graag starten met een bacheloropleiding Interieurvormgeving met specialisatie meubelontwerp.”
“Ik wil voorwerpen ontwikkelen voor mensen met een beperking“
“Ik zou dat diploma graag op professioneel vlak gebruiken. Het is mij nog niet volledig duidelijk welke richting ik exact wil uitgaan, maar ik ben ervan overtuigd dat het duidelijker zal worden doorheen mijn opleiding. Ik wil alleszins graag mijn achtergrond als ergotherapeut meenemen en voorwerpen ontwikkelen voor mensen met een beperking. Daarnaast wil ik mij graag verdiepen in universal design. Dat gaat over het ontwerpen van producten die toegankelijk zijn voor alle mensen, ongeacht leeftijd, handicap of andere factoren. Door mijn job bij de Christelijke Mutualiteit deed ik ervaring op met woningaanpassingen en daardoor heb ik ook al wat meer affiniteit met universal design. Toen ging het echter voornamelijk om ideeën en concepten uitdenken, maar nooit om het verwezenlijken zelf. Dat is net wat ik ook heel graag wil kunnen.”
“Mijn omgeving reageert nogal verdeeld op mijn keuze. Een aantal mensen verklaren mij voor gek om fulltime te werken en daarnaast nog een andere studie te beginnen. Anderen snappen mijn keuze en steunen mij volledig. Ik heb dan ook lang getwijfeld om de stap te zetten, het heeft twee jaar geduurd voor ik de keuze durfde maken.”